Πιπίνα Δ Έλλη

Ποίηση 2002

“Ρ ω γ μ έ ς”

Σύδνεϋ 2002

 ……………………………………..

Copyright: Pipina-Despina Elles

Publisher:  the author

Cover:       by the author

SYDNEY 2002

ISBN  0 9578501 2 3

……………………………………….

 Στους ελάχιστους φίλους

 με πολλή αγάπη

 ……………………………………………………….

Οι  Ρωγμές

Ήταν εκείνες οι ρωγμές

που γίνηκαν αιτία

να πνιγεί η Κυρά

και να φανεί

το βρίθος

της φρίκης!

 

Ο Εφιάλτης

Ο εφιάλτης

-γιατί ήταν εφιάλτης-

άνοιξε

βαθιές ρωγμές

στην ψυχή

σαν το κακό

προμήνυμα,

νά ‘χε κιόλας

γίνει Πράξη!

 

Το  Κρύσταλλο

Γέμισε…

κι άλλη μια φορά

το κρύσταλλο

αποκάλυψε

την ποιότητα

του διαδήματος,

εκείνου

που στόλιζε

το μέτωπο

της Κυράς!

 

Ηρεμία

Ίσως,

δε φταίει

το γλαροπούλι

πού ‘μαθε

να ταράζει

το πρόσωπό της.

Κανείς,

όσο κι αν

το καυχήθηκε

δεν έπαψε να ζηλεύει

την απόλυτη ηρεμία

του άλλου!

 

Η Αρχοντιά

Σίγουρα δεν ντράπηκε

η Κυρά μας

να ομολογήσει

πως χωρίς

το διάδημά της

δεν μπορούσε

να στηρίξει

την αρχοντιά της!

 

Δε  θα  Μπορούσε

Δε θα μπορούσε

μια στιγμή

ούτε να το διανοηθεί

να απαρνηθεί την Κυρά

μια και ετούτη

είναι ο λαιμός

που διακοσμεί!

 

Πώς  Γίνεται;

Και πάλι όμως

αναρωτιέται κανείς

πώς γίνεται

να κλείνει

με τόσο πάθος

τόσα μυστικά

αφού

όλοι γύρω της

μαρτυρούν

την κάθε της στιγμή!

 

Η Ομήγυρη

Μην παραβλέπετε

τη σπουδαία ομήγυρη

των λίθινων ευργετών της

που με πάθος

την περιφρουρούν…

Η Κυρά

ούτε στιγμή

θα μπορούσε

να διανοηθεί

να την αποχωριστεί!

 

Μάνα και…

Τα υδρόβια

πιστά στη φύση τους

δεν έμαθαν

να την κολακεύουν.

Θα ήταν αστείο

και να το σκεφτεί

κανείς!

Αυτή τα γεννάει…

τα γαλουχεί…

Δεν είναι

μάνα και παιδί;

 

Το  Ερώτημα

Οι ψυχούλες

στα κούμαρα

κουδουνίζουν,

τα φύλλα

στον οίστρο της

θροϊζουν,

κι όλα αέναα

βασανίζονται

με το ερώτημα:

“Ποιος γέννησε ποιον!”

 

Ο Μύθος της…

Μία υδατογραφία

ένας καθρέφτης

ένα γλαροπούλι

και μία πεντάμορφη,

έπλασαν τον μύθο

της πολιτείας μας!..

Παιδί της …

Παιδί της

καθώς ήταν

ήξερε την αξία της.

Μίσεψε

και μαζί του

την κουβάλησε

τη δόξασε

και πάντα τη

φόραγε

φυλαχτό αχώριστο

περασμένο

στο λαιμό.

 

Χαδιάρα!

Σε καμαρώνω

κι ας με τυφλώνεις

με τα καμώματά σου

καθώς παίζοντας

με τον ήλιο

προσπαθείς,

-χαδιάρα!-

να τον απωθήσεις

μόνο με τον

κρουσταλλιασμένο σου

καθρέφτη!

 

Ο Πόνος του…

Με θολωμένο μάτι

σε χαϊδεύω…

Είναι παράξενος

ο πόνος

του χωρισμού σου…

Η πάντα υγρή

όψη σου

δε μ’ αφήνει

να ξεχωρίσω

αν συμμερίζεσαι

τον πόνο μου!

 

Δύσκολο

Κι αν ακόμη

αυτή ‘ταν

η αλήθεια

θα μου ήταν

δύσκολο

να πιστέψω

πως δε μ’ αγαπάς.

Ας ήμουν,

-έστω-

το τελευταίο

απ’ τα παιδιά σου!

 

Φόρα  Χαϊμαλί

Μου τό ‘πες

και δεν το πίστεψα:

“Φόρα χαϊμαλί

γιε μου!..”

Τ’ αδέρφια μου

είναι έτοιμα

να με πουλήσουν

για λίγα

αργύρια!

 

Αληθινή μου!

Μου μίλησες

με σιγανό κύμα

που έπαλλε

από συγκίνηση

Ω! εσύ δεν μπορούσες

ν’ ασπαστείς

τη γνώμη των άλλων!

Ξέρεις καλά

τι συμβαίνει

στην Πολιτεία μας.

Σ’ ευχαριστώ

για την υποστήριξη!

Είσαι

πέρα για πέρα

αληθινή!

 

Το  Πρόσωπό  Σου

Τα μάτια σου

τα θόλωσε

ο άνεμος

που ξαφνικά

θυμήθηκε

πως έπρεπε

να καθαρίσει

την παραλιακή.

Ξέχασε όμως

για τη σκόνη

που τη φύσηξε

στο

κρυσταλλένιο

πρόσωπό σου

και το λέρωσε!

Ξέρεις να κρύβεις

έντεχνα εσύ

τα δάκρυά σου!

 

Μάγισσα

“Μάγισσα είναι λοιπόν!”

Θα πρέπει…

Γιατί, πώς αλλιώς

εξηγείται

οι μαγικότερες θάλασσες

να ωχριούν

μπροστά

στο λιμνίσιο της

κορμί!

 

Στην Αγέραστη 

Όψη της

Αυτά είπε

κι άλλα πολλά…

Πως τα δειλινά της

μαγεύουν

και πως οι νύχτες

απαθανατίζονται

στην αγέραστη όψη της

όταν βέβαια είναι

στις καλές της!

 

Η  Νεράϊδα  μας

Και βέβαια θυμώνει

η Νεράϊδα μας!

Κανένα ζωντανό

πλάσμα

δε μπορεί να κρύψει

τέλεια

τα συναισθήματά του!..

 

Μυριοστό  Παιδί

Τα πόδια μου φίλησε

-αφού τά ‘πλυνε

αγόγγυστα

και με τα φύκια της

τα στέγνωσε-

η μάνα μου η γλυκειά,

κι ας ήμουν

το μυριοστό

παιδί της!

Απ’ τη ραχούλα

τη χάϊδεψα

ατέλειωτες φορές…

Τη φίλησα

άλλες τόσες

τη ζήλεψα

σαν εραστής,

στον ύπνο μου

την αγκάλιασα

-αιώνια θαρρείς-

με το πάθος

της στέρησης!

 

Γκρίζο  Μαργαριτάρι

Το γκρίζο μαργαριτάρι

στην κορώνα

των διαμαντιών

ξεχωρίζει

για το σπάνιο

της ύπαρξής του

για το θράσος του

να καμαρώνει

ανάμεσα

στις αθάνατες λάμψεις

που το κάνουν

να λάμπει

πιότερο

κι από ‘κείνη

που το γέννησε!

 

Οι Δικές σου Σειρήνες

Είπα κι εγώ:

ξενιτεμένος,

θα μερώσω

κοντά

στις σειρήνες μου

και θα ξεχάσω

τις δικές σου,

αχ! Κυρά μου!

 

Τραγούδια

Τα μεσάνυχτα

σηκώθηκα

για να γράψω

τα τραγούδια σου,

που καίνε

τα χείλια μου

και δροσίζουν

την ψυχή μου!

 

Σκλάβος  σου

Κάθε υγρή παρουσία

έχει τις λάμιες της

τις σειρήνες της

τις νεράϊδες της…

Αγαπημένη μου

εσύ ‘σαι όλ’ αυτά

κι εγώ είμαι…

σκλάβος σου!

 

Με  Κουράζεις

Μη φωνάζεις!

Σε ακούω…

Δε πιστεύω να νομίζεις

ότι με τον τρόπο σου

θα επιβληθείς!

Με κουράζεις

αν θες να ξέρεις.

Κι εγώ φωνάζω…

Όχι όμως

για ν’ αποδείξω

το δίκιο μου…

Γιατί,

αυτό το ξέρω

εγώ

και μου φτάνει!

Μαρτυρία

Της αγάπης μου

σου προσφέρω

μαρτυρία:

τα δάκρυα

της σύντομης ζωής μου

κοντά σου!

Φεύγω κι έρχομαι

κι εσύ παραμένεις

η αναλλοίωτη φίλη

η ερωμένη

που ξέρει ν’ αναπαύει

τον κουρασμένο πολεμιστή!

Γι αυτό σε λατρεύω!

 

Ο  Παφλασμός

Είναι ο παφλασμός

ενός κουπιού

π’ αγκομαχά

στην προσπάθεια

να κινήσει

μπροστά-πίσω

το βάρος…

Ακόμη

κι ετούτη

η υγρή επιφάνεια

το βαρέθηκε.

Δεν αντέχει πια

την ολοφάνερη

τιμωρία της:

να τη χαστουκίζουν

χωρίς νά ‘χει κάνει

απολύτως τίποτα!

 

Η  Απούσα  Παρουσία

Το σήμαντρο

στ’ αψηλά

έσβησε

χωρίς ν’ αφήσει

το ελάχιστο ίχνος!

Έτσι φάνηκε…

Εκτός…

απ’ το τρέμουλο

πάνω στον καθρέφτη

που -για δες-

σημειώνει

την απήχησή του:

τη συγκίνηση

τη νοσταλγία

της απούσης

παρουσίας!

 

Το  Πρόσχημα

Το μάζεμα της Κυριακής

ήταν

που χάζευε

στην παραλιακή

σχολιάζοντας

με χαμογέλιο,

καυτηριάζοντας

τους άλλους

κυνικά,

που είτε

περπατούσαν

στο αντίθετο ρεύμα

ή και παράλληλα.

Ο καφές,

ηταν μόνο

το απαραίτητο

πρόσχημα!..

 

Ένα  Ναι  ή …

Δε ζήτησα

να μου διηγηθείς

τα καθέκαστα…

Ένα ναι ή ένα όχι

έφτανε.

Εσύ όμως

δε μπορούσες

μονολεκτικά

να καλύψεις

τις αμαρτίες σου!

 

Η  Ομίχλη

Η ομίχλη

δε θα διαλυθεί!

Έχει καθίσει

μόνιμα πάνω

απ’ την Κυρά μας.

Θεού θέλημα,

ώστε

να μη βλέπει

τα παράλογα!

 

Γινήκαμε  Ενα

Κι εγώ κοιμήθηκα

στα βραχάκια σου

μέρα μεσημέρι…

βαφτιζόμουν

στις σταγόνες

του κυμάτου σου…

και  τ’ αφτιά μου

γέμιζαν

τους παφλασμούς

και τις αναπνοές

από τα φύκια σου…

Γι αυτό γινήκαμε ένα

εσύ κι εγώ

 

Πρασινομάτα μου!

Κολύμπα

Κολύμπα

λοιπόν κι εσύ

στα πρασινονέρια της.

Έτσι θα σε γνωρίσει

για πάντα…

αφού

τα κύτταρά σου

θα συνουσιαστούν

με τα δικά της!

 

Η Βάρκα

Η βάρκα π’ αφήνει

τρεμουλιαστές

τις κορδέλες της,

καμαρώνει

να τη διασχίζει

– άφοβα θαρρείς-

αυτή

την αχόρταγη

Πρασινογάλανη!

 

Το  Ξένο της

Δε μου κακοφαίνεται

που δε με χαιρετά

με μια υποψία

κίνησης.

Γιατί ξέρω

πως  μέσα από

τον καθρέφτη της

περνάω

στα σωθικά της

κι αγγίζω

την ψυχή της

αφού είμαι

δικό της παιδί

κι ας είμαι

το ξένο!

 

Μάνα – Νέκταρ

Γεύτηκα μικρός

το μάνα σου

και ξεδίψασα

στο νέκταρ σου

όμως

δε με καλοδέχτηκες

Κυρά μου

εμένα

το ξένο σου!

Δίκιο – Άδικο

Πάλι

σε σκέφτηκα.

Είδες

πως είχες άδικο,

και με κύτταξες

-έστω και λοξά.

Το δίκιο

δεν κρύβεται

κι εσύ το ξέρεις!

 

Άλλοι  Καιροί

Αλλάξαν οι καιροί

παιδί μου

όχι όμως εσύ!

Κυττάζεις καχύποπτα

τον ξένο

και σκέφτεσαι,

αν πρέπει

να του δώσεις

σημασία

και να τον

εκμεταλλευτείς,

ή -αν είναι πανίσχυρος-

να τον κολακέψεις.

Το ένα,

είναι χειρότερο

του άλλου!

 

Απλή  Απάντηση

Έχω μια απλή

απάντηση,

για τα παραπάνω:

Ή είμαι

αυτάρκης,

και δε

σε χρειάζομαι,

ή φεύγω

μακριά σου,

και σε ξεχνάω!

 

Η Προθυμία…

Η προθυμία σου

είναι παγίδα

και η αδιαφορία σου

πραγματικότητα.

Μόνο η δροσιά

της Κυράς μας

στο μέτωπό μου,

βαλσαμώνει

την οργή μου!

 

Γιατί;

“Γιατί;”

ρωτάς…

“θυμώνεις

και πικραίνεσαι!”

Αλήθεια γιατί;

Αφού τίποτα

δεν άλλαξε.

Έτσι τ’ άφησα

κι έτσι πάλι

τα βρήκα.

Τι σημασία έχει

αν σήμερα ταξιδεύω

με το ferry

κι όχι

με τη βενζινάκατο!

 

Θυμήσου!

“Θυμήσου

τα μεσημέρια

π’ αγκομαχούσε

ο κόπανος,

κι εγώ ψαχούλευα

τις παρειές σου

και χάϊδευα

τα όστρακά σου

που τά ’πνιγε

η γκριζοπράσινη

γλίνα!”

Μουρμούρισα

της Πρασινομάτας,

κι εκείνη

φίλησε

τις παλάμες μου

γεμάτη νοσταλγία!

 

Ο Βοριάς

Εδώ σταματώ

για την αναπνοή

που την κόβει

ο βοριάς παγωμένος

αφού έχει ήδη πάρει

το αερόλουτρό του

στα βουνά

που προστατεύουν

την Κυρά!

Τέλος

**************

Περιεχόμενα

Τίτλοι                                                                                      Σελίδα

Οι Ρωγμές                                                                                    4

Ο Εφιάλτης                                                                                  5

Το Κρύσταλλο                                                                             6

Ηρεμία                                                                                         7

Η Αρχοντιά                                                                                  8

Δε θα μπορούσε                                                                           9

Πώς Γίνεται                                                                                 10

Η Ομήγυρη                                                                                  11

Μάνα και…                                                                                 12

Το Ερώτημα                                                                                13

Ο Μύθος της                                                                                14

Παιδί της                                                                                     15

Χαδιάρα!                                                                                     16

Ο Πόνος του                                                                                17

Δύσκολο                                                                                      18

Φόρα Χαϊμαλί                                                                              19

Αληθινή μου!                                                                               20

Το Πρόσωπό σου                                                                         21

Μάγισσα                                                                                      22

Στην Αγέραστη Όψη της                                                              23

Η Νεράϊδα μας                                                                            24

Μυριοστό παιδί                                                                            25

Γκρίζο Μαργαριτάρι                                                                    26

Οι Δικές σου Σειρήνες                                                                 27

Τραγούδια                                                                                   28

Σκλάβος σου                                                                                29

Με κουράζεις                                                                              30

Μαρτυρία                                                                                    31

Ο Παφλασμός                                                                              32

Η Απούσα Παρουσία                                                                   33

Το Πρόσχημα                                                                              34

Ένα Ναι ή…                                                                                35

Η Ομίχλη                                                                                     36

Γινήκαμε Ένα                                                                              37

Κολύμπα                                                                                      38

Η Βάρκα                                                                                      39

Το Ξένο της                                                                                 40

Μάνα-Νέκταρ                                                                              41

Δίκιο-Άδικο                                                                                 42

Άλλοι καιροί                                                                                43

Απλή Απάντηση                                                                          44

Η Προθυμία                                                                                 45

Γιατί;                                                                                 46

Θυμήσου                                                                                      47

Ο Βοριάς                                                                                     48

 

 

 

 

 

 

 

* This publication is a Copyright. All rights reserved. Apart from any fair dealing for the purposes of private study, research, criticism or review, as permitted under the Copyright Act, no part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in any form, or by any means electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior written permission of the publisher.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η συγγραφέας του Βιβλίου

 

Η Πιπίνα-Δέσποινα Ιωσηφίδου-Έλλη (Elles), ζει στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας. Έχει εκδόσει τα ακόλουθα βιβλία:

 

Μακεδόνες                                                                 (μελέτη, 1994-1995)

Λεπτομέρειες                                                             (ποίηση, 1998)

Πυγολαμπίδες                                                            (παιδικό μυθιστόρημα, 1998)

Δώρα Αγάπης                                                             (θέατρο, 1998)

Διονυσιακά                                                                (θέατρο, 1998)

Η Θεια                                                                        (θέατρο, 1998)

Penelope’s Gaze                                                       (ποίηση στην αγγλική, 1999)

Αλκυονίδες                                                                 (ποικιλία ύλης για μικρούς και

μεγάλους, 1999)

Μνήσθητί μου Κύριε                                                 (ποίηση, 2000)

Θέατρο 2000                                                              (δύο μονόπρακτα και ένα κανόνικό

θέατρο, 2000)

Η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα του Σύδνεϋ και της Νέας Νότιας Ουαλίας και το Παροικιακό θέατρο                                                   (έρευνα, 2001)

Φύκια και Όστρακα                                     (ποίηση, 2001)

Ρωγμές                                                                       (ποίηση, 2002)

 

 

Προς έκδοση:

Quo Vadis?                (ποίηση στην αγγλική)

Αγνοίας Αγνισμός…  (μυθιστόρημα)

Μαγνάδι της ψυχής   (μικρές ιστορίες)

 

 

 

Πιπίνα-Δέσποινα Έλλη (Elles)  *  Ρωγμές *  Σύδνεϋ 2002