…πολιτεία…

Της καρδιάς μου πολιτεία…
στον χρόνο ταξιδεύω
έχοντάς σε φυλακτό μου!
Στου ύπνου την ανάπαυση
συχνά με συντροφεύεις
το φως σου φτάνει ως εδώ,
τον Νου μου ημερεύει…
Τις μέρες που χωρίσαμε
έπαψα να μετρώ…
αφού σε βλέπω ολημερίς
στης μνήμης τους καθρέφτες!
Φυσά αγέρας μου μιλάς
κι αν βρέχει με ποτίζεις..
κι όταν ο ήλιος με κοιτά
λάμπει στης λίμνης τα νερά
ο ήλιος ο δικός σου
θαμπώνοντας τα μάτια μου…
Είναι που τα αιώνια πλατάνια
τα φύλλα αναδεύοντας
κρατούνε την σκιά…
Ω! Γιάννινα!
22/8/‘20