ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΑΘΛΙΩΝ

Ποίηση 2019

Copyright: Pipina D.Elles

1.Ο όχλος – οι αμαρτίες των βροτών…

Οι βροτοί διακρίνονται για τα ιδιαίτερα

χαρακτηριστικά τους

και παρόμοια για τα κοινά και ασήμαντα

που είτε παραμένουν στάσιμα,

-συμβαίνει μάλλον συχνά, ένεκα ποικίλων

 συγκυριών-

είτε εξελίσσονται σε σημαντικά ή

και υπέρ-δυναμικά κάποτε,

και που τα κουβαλούν στο διάβα της ζωής

είτε με προχειρότητα, ή με προσοχή

και επιμέλεια!

Κάποια οικουμενική στιγμή, που έδωσε

η φύση τους

να κοιταχτούν κατάματα

τα συναισθήματα ξεχείλισαν ακράτητα.

Δεν ήταν όλοι ίδιοι, κάθε άλλο!

Διέφεραν σε τόσα πολλά…

είτε από μακριά ή από κοντά…

Η γλώσσα τους, το χρώμα τους, τα μάτια τους,

οι συνήθειες τους!

Αλήθεια… πόσο διέφεραν!

Εν πρώτοις, επιφανειακά -τουλάχιστον!

Πώς άραγε μπορούσανε να τα’ «’βρουν»

μεταξύ τους;

Ακόμη και εκείνες οι ομάδες που έφεραν

κοινά χαρακτηριστικά

δεν ταίριαζαν αδελφέ μου!

Οι βωμολοχίες έδιναν και έπαιρναν και

ας μη καταλάβαιναν συχνά,

τι έλεγε ο ένας στον άλλον!

Με ένα τέτοιο μπέρδεμα… μια τέτοια

ανακατωσούρα,

οι συνωμοσίες, οι ατιμίες ή

η εγκληματικότητα

έγδερναν ακόμη και τις τάξεις ομογενών 

συνόλων! 

Κοινές αποδεικνύονται οι συμπεριφορές

-στα πλάτη και στα βάθη-

ετούτου του πολύπαθου πλανήτη

λες και οι δεινόσαυροι

-όντως δεν ήταν η μοναδική απειλή!-

δεν απουσίαζαν ποτέ!.. Μα την αλήθεια, όχι!

Ήταν αέναα εδωδά, κοντά τους, πάντα,

εκείνο το πάλαι φοβερό «άλλοτε»!

Αυτοί οι ίδιοι ήταν οι «δεινόσαυροι»,

που τελικά η φύση «εν πανικώ»,

τους περιόρισε στην φόρμα την σημερινή

ετούτη… που την λένε «ανθρωπινή»!..