Copyright: Πιπίνα Δ. Ιωσηφίδου Έλλη 

(Pipina D. Elles)

*****

S.O.S… 2020
ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ-ΠΡΟΣΦΟΡΑ
ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ!
ΟΥΑΙ… ΟΥΑΙ… ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΣΑΙΟΙ
Στο κοιμισμένο δάσος έρπουν
άγνωστες… «νεοφώτιστες»… σκιές!
Κάτι τρέχει…
Τα πτερωτά θορυβούνται
τα σκυλιά ξυπνούν ανήσυχα!
Τα δέντρα σείονται στην υπόνοια
νοσηρής οσμής…
Κάτι τρέχει…
Το μυρμήγκι ξυπνά
και το μανιτάρι ρωτά…
Κάτι τρέχει;
Το κοάλα απότομα ξυπνά
από την έπαλξή του
τα απέναντι, τα δίπλα, τα χαμηλά,
παρατηρεί!
«Δακρύζουνε τα μάτια μου!»
λέει στην σύντροφό του
που σφίγγει το μωρό!
Κάτι τρέχει!
Το φεγγάρι παρακολουθεί…
με φρίκη κλείνει τα μάτια!
Κρύβει στο σύννεφο
το χλωμό πρόσωπο!
«Φύγετε λοιπόν!
Τώρα… τώρα… τώρα!..»
Κουνά τα χείλη τα βουβά,
απελπισμένα!
Ω! Ναι…
Κάτι τρέχει!
Ξεπετιέται… Αίφνης!
Λάμψη μηδαμινή!
Λεύκες οι λυγερόκορμες
του ασημιού τα φύλλα,
σείουν και θρηνούν!
«Συναγερμός! Συναγερμός!»
Οι σκύλοι αγριέψαν τώρα πια…
και τα πουλιά ετοιμάστηκαν
για τον νοτιά!
Κάτι τρέχει!
Τα δέντρα αλληλοκοιτάζονται
με λύπη!
«Εμείς ξέρουμε τι τρέχει!
Και αν μας λείπει η λαλιά
Το αίμα μας κυκλοφορεί
και τα ξεχωριστά μας μάτια
βλέπουν!»
Λέει ο ευκάλυπτος στο κυπαρίσσι.
«Φίλε μου χαίρομαι
που είμαστε γείτονες!»
λέει το κυπαρίσσι
«Και εγώ… Είμαστε ήσυχοι
οργανισμοί!
Μας εκτελούνε κρυφά…»
Λέει ο ευκάλυπτος
και ένα ρεύμα κρύου αγέρα
σείει ετούτον τον καταπράσινο
γίγαντα και συνεχίζει…
«Δεν θα μιλήσουμε,
ή διαμαρτυρηθούμε
μήτε να τρέξουμε, μπορούμε!
Πάμε κι εμείς εκτελεσμένες
υπάρξεις
από το μίσος των ολίγων
από το πάθος του «κοντρόλ»!
Η δύναμη, υπήρχε στον αιώνα!
Φύτεψε εδώθε και απανταχού
Στην Υφήλιο!
Εμείς θα φύγουμε…
άλλα κορμιά θα υψωθούν
στην θέση μας!
Οι ψυχές στις πτυχές του κορμού μας
θ’ αφανισθούν!
Κρίμα μα την αλήθεια!
Δεν θα προσευχηθώ!
Τόσο μας έμελλε να ζήσουμε
φίλε!
Κάποιοι σπόροι… παραφυάδες
θα πετάξουν βλαστούς
θα ξεπεταχτούν από τις ρίζες!
Αέναα καθηλωμένες υπάρξεις
ταμένες στο παρανάλωμα
πυρός είμαστε,
όχι από το χέρι της φύσης
αλλά από την κακία των
ανθρώπων!
Τα συμφέροντα συνδέονται
με την εκτέλεση αθώων!
Δεν πόνεσαν τους ασθενείς
τους ηλικιωμένους
τους νεαρούς γονείς
τα παιδιά τους…
Όλα σχετίζονται με το
συμφέρον που τρελαίνει…
Εγκληματούν και αποδίδουν
το έγκλημά τους
στην «αλλαγή του κλίματος!»
Τρελάθηκαν οι άνθρωποι
και είναι και πολλοί!
Και θα πληρώσουν όλοι
για την καταστροφή…
πλην ίσως των αληθινών
και πολλών εγκληματιών
στην όμορφη ΩΚΕΑΝΙΑ!»
«Είμαι μαζί σου φίλε μου!
Χαίρομαι που σε έχω γείτονα…
Ζήσαμε όμορφα και ειρηνικά
σε ετούτον τον παράδεισο!»
Απάντησε ήρεμα το κυπαρίσσι!
15/1/‘20