Στον Νικόλα Αλεξανδρινό… σχόλιό μου!
(Ο γνωστός ποιητής (f.b.), δεν ενδιαφέρθηκε για τον προτεινόμενο Μαραθώνειο ποίησης εν Ελλάδι και αλλαχού… το σχόλιό μου συμφωνίας έγκειται σε συγκεκριμένους λόγους!)
Αγαπητέ μου ποιητή… τα σκέφθηκα μερικά από ετούτα… προ καιρού… Προσωπικά δεν λαμβάνω μέρος σε τέτοιου είδους «επιχειρήματα» μήτε σε διαγωνισμούς, καθώς πέρα από άλλες ιδιότητες που έχω αποκτήσει, ξεκινώντας από την γενέτειρα μου τα Γιάννινα και εδώ στην Αυστραλία… μετά κόπων και επίμονης εργασίας απέκτησα τα τέσσερα πτυχία που κατέχω…
Είναι φυσικό να θέλει ο λογοτέχνης την επιβράβευσή του, εάν έχει προσφέρει ικανό μερίδιο της κοινής προσπάθειας! Ωστόσο «ουκ εν τω πολλώ το ευ!» Η αναγνώριση είναι δύσκολη σε μια χώρα όπου υπάρχει πληθώρα ποιητών… όπως στην πατρίδα μας! Αλλά και αλλού δεν φτάνει μόνο η ικανότητα αλλά και η υποστήριξη, ή η πονηρή υποστήριξη και έχω υπόψη μου πολλά τέτοια παραδείγματα στην Μελβούρνη και στο Σύδνεϋ και συνήθως τα τοιαύτα έρχονται σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού κυρίως… (Δυστυχώς σε Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ και της Μελβούρνης έχουν συμβεί παρέκτροπα… ) Λέγω λοιπόν, ότι συμμερίζομαι την έγνοια σου…
Πιπίνα Δ. Έλλη (Pipina D. Elles)
(19/10/20)