Tα αγαθά…
Tα αγαθά της Γήϊνης της σφαίρας…
Ω! Οι Ωκεανοί… οι Θάλασσες
η θάλασσα… η πιο μικρή…
Πέρα από τον χαρακτηρισμό της
του καθρέφτη…
το όργιο των κυμάτων της
πιότερο από συχνά…
προσφέρει τόσα δώρα!
Ο Αίολος ο πάλαι βασιλιάς της
την ανακατεύει
με την τρίαινά του την παιδεύει…
Μα αυτή είναι η δουλειά του!
Οργίζεται στην γαλήνη των υδάτων της
στον ρόλο της του ουράνιου καθρέφτη!
Τότε που τρέχουν οι θνητοί
τον ήλιο ν’ απολαύσουν, στην άμμο
στο χαλίκι μιας ακροθαλασσιάς!
Η βάρκα σαν υψώνει τα ιστία της
το φέρρυ φορτωμένο ταξιδιώτες,
αυτοκίνητα ποικίλου όγκου-βάρους,
μαρτυρούν την προσφορά
του υδάτινου στοιχείου…
Ναι η θάλασσα ενώνει και χωρίζει…
πληγώνει και δωρίζει…
Όμως εάν μπορούσε να μιλήσει
θα σπάραζε η ανθρώπινη καρδιά!
Πόση η αλήθεια που δεν δεν μαρτυρά
στους αιώνες!
Οι ευλογημένοι εκ των ανθρώπων
κατέθεσαν ποικίλα αρκετά…
της ώρας τους επάνω στην υφήλιο…
Όμως άπειρα είναι τα στοιχειά
που θάφτηκαν στα πόδια της…
Άκου με στα μέσα μου τα νιώθω
να ουρλιάζουν
για την απέραντη άγνοιά μας!
Πόσο μικροί… πόσο ασήμαντοι εμείς…
ακόμη και όταν τα έσχατα μηχανήματά μας
τους όγκους πυραμίδων, διαπερνούν…
Ακόμη κι όταν τα βραβεία που μοιράζονται
στους μικρούς ήρωες των κοινωνιών μας
φαίνονται τόσο, μα τόσο σημαντικά!
Πόσοι άξιοι -σκιώδεις παρουσίες-
πόσοι άθλιοι πετύχαν στους στόχους…
στις επιδιώξεις τους…
Ουαί… ουαί… στους Γραμματείς και Φαρισαίους
της ζωής
που αγνόησαν και αγνοούν
το μέγεθος το βάθος και το ύψος του σύμπαντος…
που πρόδωσαν την γενετήσια αποστολή
όπως ορίστηκε στα βάθη και στα πλάτη
του απείρου!
Η διαστροφή αέναα αλώνει τα πλάσματα
υπό το φως του Φαέθωνα!
Ω! Δεν βλέπετε πως δεν υπάρχει Διέξοδος..
Μήτε τα παραμύθια της Κόλασης του Δάντη
έχουν μια κάποια σημασία… Οποία φαντασία!
Ο Όμηρος μας τα έψαλλε τέλεια μια φορά…
Κι έχω κολλήσει στους τέλειους τους μύθους του…
Υπέροχες οι διδαχές του στον αιώνα!
Ας την τιμήσουμε αυτή την προσφορά…
Ας σκύψουμε στους τραγωδούς μας!
Μας δίδαξαν τι είναι η ζωή…
Πώς καταστρέφεται η ισορροπία η Συμπαντική!
Τι μέλλει γενέσθαι όταν τους νόμους
οι μέρμηγκες εμείς… καταπατούμε!
Μια προσευχή από τα βάθη της ψυχής
στον Κτίστη απάντων εν καιρώ…
μέσα μου αναδύεται…
Ειρήνη πάσι εντός υδάτων, εις τα ύψη του αιθέρα,
στην ταπεινότητα ημών των άλογων γηίνων!
16/10/‘20
PIPINA ELLES 